پیغمبران دورِ پیمبر جمعشان جمع است            خیلِ ملائک دورِ حیدر جمعشان جمع است

مـادر شـده زهـرا و آمـد ساره با لبخـند            حوّا و مریم؛ دورِ مادر جمعشان جمع است

نوزاد نه! نورِ کـرامت! حُسنِ نامحـدود            در دست‌هایش دُرّ و گوهر جمعشان جمع است

یا مجـتـبی گـفـتند و بـوسـیدند پـایش را            خورشید و ابر و ماه، دیگر جمعشان جمع است

حاتم به بازو بـسـته حـرزِ یاحسن را و            در خانه، سائل‌هایِ مضطر جمعشان جمع است

لبـریـزِ روزه‌دارها شد امشب این خانه            وقتِ اذان از قبل، بهتر جمعشان جمع است

دارند می‌گـیرند از چـشمِ حـسن حـاجت            سلمان و مالک، حُجر و قنبر جمعشان جمع است

شخصِ کریمِ اهل بیت آمد؛ بهشت اینجاست            اینجا که اهلِ دل، سراسر جمعشان جمع است

وعّاظ، قـاری، مستـمع، مداح، شاعرها            اطرافِ حیدر خیلِ نوکر جمعشان جمع است

با، یا حسن دل می‌بریم از پنج تن هرآن            روزی که دورِ حوض کوثر جمعِ‌مان جمع است!